کد مطلب:74714 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:506

فرهنگ رزق و روزی











خداوند برای همه ی مخلوقات و بندگان خود اعم از مومن و كافر، انسان و حیوان روزی خاصی مقرر فرموده است:

و من عاش فعلیه رزقه[1].

عیاله الخلق ضمن ارزاقهم[2].

و لن یسبقك الی رزقك طالب[3].

در واقع روزی هر كس معین و اندازه گیری شده و در دیوان الهی به ثبت رسیده است بطوریكه هیچ كس جز دست تقدیر الهی نمی تواند آن را كم یا زیاد كند و یا روزی كسی را ببرد.

ذكر این نكته لاز است كه این تقدیر و تقسیم، منافاتی با كار و تلاش ندارد، بلكه وظیفه مردم است كه خود را در راه تحصیل روزی تلاش كنند، زیرا خداوند خود دستور داده كه بندگان در راه تامین زندگی فعالیت كنند و از كار و برنامه ریزی كوتاهی ننمایند.

[صفحه 19]

قد تكفل لكم بالرزق و امرتم بالعمل[4].

خداوند ضمانت روزی شما را كرده و شما مامور به تلاش هستید.



صفحه 19.





    1. نهج البلاغه، خطبه ی 109.
    2. نهج البلاغه خطبه ی 91.
    3. نهج البلاغه قصار 379.
    4. نهج البلاغه خطبه ی 114.